Het blijft altijd gissen, maar zeker als je chronisch ziek bent, word je altijd geconfronteerd met je beperkingen. Hoe je het ook went of keert, je komt jezelf altijd weer tegen. Met tussenpozen schiet het wel eens door mijn hoofd hoe mijn leven eruit zou zien als ik geen endometriose zou hebben gehad. Zou mijn leven dan veel flitsender en spannender zijn?
Als ik gezond was geweest dan….
♥ ….had ik twee diploma’s gehad. Natuurlijk mijn Bachelor Communicatie die ik in the pocket heb, maar ik deed er ook nog Pedagogische Wetenschappen aan de universiteit bij. Ik heb deze laatste studie niet kunnen afmaken doordat ik er geen energie meer voor had vanwege teveel klachten. Daarnaast stond ik noodgedwongen voor de keuze om voor kinderen te gaan. Het was nu of nooit. En ja, dan kies ik toch echt voor kindjes, want ik wilde zeker geen leven zonder twee drentelende kids in huis!
♥ .…had ik nu een drukke baan gehad in de PR (ik hou van mooie merken!) of als onderzoeker in het pedagogische werkveld. Ik vind de ontwikkeling van kinderen en adolescenten zo interessant en ik wil (ja, nu nog steeds) graag iets betekenen voor kinderen en hun zo goed mogelijk begeleiden in het leven.
♥ .…was ik nog steeds fanatiek aan het dansen geweest. Dansen was (en eigenlijk nog steeds, alleen kan ik het niet meer beoefenen) mijn grote passie en daaraan ontleende ik een groot deel van mijn zelfvertrouwen. Het was iets waar ik goed in was en me heel fijn bij voelde. Een mens heeft altijd een passie of talent nodig om zich te kunnen onderscheiden en zijn persoonlijkheid te laten zien. Tenminste, ik wel! Gelukkig heb ik opnieuw een talent ontdekt waar ik mijn passie in kwijt kan, maar daar straks meer over ;).
♥ …had ik energie genoeg om een groter sociaal leven te leiden. Ik moet nu kiezen tussen mijn gezin, mijn ziekte (altijd die verdraaide vermoeidheid en pijn) en sociale contacten. Nu heb ik leren kiezen en accepteren dat ik niet alles tegelijk kan en gedoseerd activiteiten moet ondernemen om de week door te kunnen komen. Maar kwaliteit gaat boven kwantiteit en ik geniet heel erg van de dingen die ik wel kan!
♥ ….wist ik niet dat mijn relatie met Martijn alles aan kon. We hebben zoveel ups en downs mee gemaakt door mijn ziekte, waardoor ik weet dat we alles aan kunnen. Ik heb enorme diepe dalen gehad en Martijn is altijd aan mijn zijde geweest. Het is niet niks om een relatie met iemand te hebben die chronisch ziek is en zeker niet als daardoor een kinderwens in het gedrang kan komen. Maar we hebben de allergrootste diepe dalen en onzekerheid overwonnen en daar ben ik heel dankbaar voor!
Het is soms zo gek om na te denken over hoe mijn leven zonder ziekte eruit zou zien. Heel anders dus! Toch heeft het leven altijd weer verrassingen in petto en weet je nooit hoe het uit zal pakken. Ondanks mijn ziekte, heb ik wel een heel fijn gezinsleven op kunnen bouwen met de liefde van mijn leven.
Ook heb ik nieuwe talenten ontdekt, die ik waarschijnlijk niet zoveel kans had gegeven als ik niet noodgedwongen een andere passie of bezigheid had gevonden. Dansen was voor mij niet meer mogelijk en ik heb lang gedacht dat ik nergens meer goed in was of in uitblonk. Toch heb ik de liefde voor schrijven een kans gegeven en geniet ik van het schrijven op mijn laptop. Mijn pen en papier – ofwel: mijn laptop en toetsenbord – zijn mijn grootste middelen om me te kunnen verwoorden en alles vast te kunnen leggen. Ik hou van schrijven en heb ook nog eens een tweede passie gevonden; fotograferen! Hoe cool is dat? Nooit gedacht dat ik ooit weer gelukkig zou worden met een nieuwe bezigheid. Ik kon me gewoonweg niet voorstellen dat ik datzelfde gevoel van dansen, kon hebben bij het schrijven van teksten.
Al met al leef ik dus een heel ander leven dan dat ik gezond door het leven zou gaan. Maarrrr….ik heb er weer andere dingen voor terug gekregen!
Leave a Reply